چگونگی به‌کارگیری سامانه‌های ارتباطی در سامانه‌ی فرماندهی و کنترل جنگ الکترونیک ارتش جمهوری اسلامی ایران
کد مقاله : 1019-CCSU
نویسندگان
مهدی کیخسروی *1، علی پناهی1، محمدتقی پرتوی1، سپهر محمد زهرایی2
1دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا
2دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا (دافوس)
چکیده مقاله
شبکه‌های ارتباطی یکی از نیازهای اساسی و ارکان سامانه‌های فرماندهی و کنترل بوده و بدون ایجاد شبکه‌های مطمئن و کارا امکان ایجاد سامانه فرماندهی و کنترل پویا وجود ندارد. شبکه‌های ارتباطی شامل شبکه فیبر نوری، خطوط تلفن، شبکه‌های محلی، شبکه‌های جهانی خطوط موبایل و شبکه‌های بی‌سیم است. این شبکه‌ها باید دارای قابلیت‌های از جمله قابلیت اطمینان و ظرفیت بالا باشد تا بتوانند اطلاعات مورد نیاز از قبیل تصاویر، اطلاعات سایت‌های راداری، مکالمات روزمره و سایر نیازها را ارسال کرده و با سرعت و کیفیت لازم در سامانه مرکزی نمایش دهند.
هدف این تحقیق«چگونگی به‌کارگیری سامانه‌های ارتباطی در سامانه‌ی فرماندهی و کنترل جنگ الکترونیک ارتش جمهوری اسلامی ایران» می‌باشد. نوع تحقیق کاربردی، روش اجرای تحقیق توصیفی و رویکرد تحقیق آمیخته (کمی و کیفی) می‌باشد .
براساس مطالعه اسناد و مدارک مرتبط و مصاحبه با صاحب‌نظران، سامانه فرماندهی وکنترل جنگ الکترونیک در حوزه ارتباطات بی‌سیم.(بهره‌برداری از ارتباطات تاکتیکی، شبکه‌های طیف گسترده، تحرک‌پذیری سامانه‌ها، امنیت وپایداری در مقابل نفوذ الکترومغناطیسی) و در حوزه ارتباطات باسیم (بهره‌برداری از شبکه فیبر نوری، انعطاف‌پذیری و تعامل با سایر شبکه‌ها، سرعت نرخ تبادل اطلاعات، امنیت و قابلیت اعتماد) باید باشد.
کلیدواژه ها
سامانه فرماندهی وکنترل، جنگ الکترونیک، سامانه‌های ارتباطی،
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی